Σήμερα έχω φορτώσει πάρα πολύ. Κρατιέμαι τόσο καιρό και κάνω υπομονή, προσπαθώντας να δείξω καλή διαγωγή, μια και είμαι πρωτάρα στον χώρο, αλλά το κακό παράγινε.
Η όπως λέει η παροιμία, η στάμνα πάει πολλές φορές για νερό, αλλά κάποια στιγμή πέφτει και σπάει. Κι η δικιά μου στάμνα με το νευρικό μου σύστημα μέσα, έσπασε.
Κι αιτία όλες αυτές οι αναρτήσεις, με τα ίδια αναμασημένα κείμενα, αντιγραφή του ενός από τον άλλον, με την ίδια πολιτική τροφή.
Πολιτικά βαποράκια του κερατά, που ευλογούν τα γένια πότε του ενός πολιτικάντη και πότε του άλλου.
Κι εγώ που προέρχομαι από πολιτικοποιημένη οικογένεια, (με πατέρα αντιστασιακό, που του έλειπε το μισό κορμί του, από ριπή των Γερμανών, όταν 17αρικο παιδόπουλο, τον στείλανε στην πρώτη γραμμή να πολεμήσει τον κατακτητή, αλλά ποτέ δεν καταδέχτηκε να πάρει την ριμάδα την σύνταξη της Εθνικής Αντίστασης, γιατί το θεωρούσε προδοσία, και προδομένο και από τις δύο πλευρές) και μ` ένα φάκελο πριν από χρόνια, χοντρό σαν τον τόμο της Πάπυρος-Λαρούς, εκνευρίζομαι πολύ με τους δήθεν εθνοσωτήρες.
Κι εκνευρίζομαι περισσότερο, γιατί προσπαθούν να με πείσουν και να μου πουν τι;
Αυτά που εγώ ζω χρόνια τώρα, (γιατί μετράω κάποιες δεκαετίες στην πλάτη μου), της προδοσίας το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν.
Για ποιο πράγμα μου μιλάτε κύριοι;
Ποιος θα σώσει εμένα, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, από την άθλια πραγματικότητα που ζούμε;
Γιατί γεμίζετε την σελίδα μου στο face, με πολιτικά σκουπίδια, που με κάνουν να ξερνάω;
Εγώ χρόνια τώρα,αφού πήρα την πικρή γεύση μου από την πολιτική, όταν από 14 χρονών κοριτσάκι βουτήχτηκα μες στα σκατά της, αποφάσισα όταν ωρίμασα να με βαφτίσω αρχηγό μου.
Αρνήθηκα την τηλεόραση και τις πληρωμένες ειδήσεις της, τα σκάνδαλά τους, και την ελεεινή πραγματικότητά τους, και μπαίνω στο internet, να διασκεδάσω τον πόνο μου, και να ξεχαστώ.
Κι αντί γι αυτό, με ταΐζετε σκουπίδια.
Δεν θέλω άλλα σκουπίδια στην ζωή μου. Κρατήστε για πάρτη σας τα πολιτικά σας πιστεύω, και να είσαστε κι άξιοι της τύχης σας. Μόνο που λαός χωρίς μνήμη, ίσον μηδέν.
Κι οι Έλληνες δυστυχώς δεν έχουν μνήμη.
Μόνο που θα ήθελα να πήτε στους εθνοσωτήρες σας, να προσέξουν να μην σκίσουν κανένα καλτσόν.
Η όπως λέει η παροιμία, η στάμνα πάει πολλές φορές για νερό, αλλά κάποια στιγμή πέφτει και σπάει. Κι η δικιά μου στάμνα με το νευρικό μου σύστημα μέσα, έσπασε.
Κι αιτία όλες αυτές οι αναρτήσεις, με τα ίδια αναμασημένα κείμενα, αντιγραφή του ενός από τον άλλον, με την ίδια πολιτική τροφή.
Πολιτικά βαποράκια του κερατά, που ευλογούν τα γένια πότε του ενός πολιτικάντη και πότε του άλλου.
Κι εγώ που προέρχομαι από πολιτικοποιημένη οικογένεια, (με πατέρα αντιστασιακό, που του έλειπε το μισό κορμί του, από ριπή των Γερμανών, όταν 17αρικο παιδόπουλο, τον στείλανε στην πρώτη γραμμή να πολεμήσει τον κατακτητή, αλλά ποτέ δεν καταδέχτηκε να πάρει την ριμάδα την σύνταξη της Εθνικής Αντίστασης, γιατί το θεωρούσε προδοσία, και προδομένο και από τις δύο πλευρές) και μ` ένα φάκελο πριν από χρόνια, χοντρό σαν τον τόμο της Πάπυρος-Λαρούς, εκνευρίζομαι πολύ με τους δήθεν εθνοσωτήρες.
Κι εκνευρίζομαι περισσότερο, γιατί προσπαθούν να με πείσουν και να μου πουν τι;
Αυτά που εγώ ζω χρόνια τώρα, (γιατί μετράω κάποιες δεκαετίες στην πλάτη μου), της προδοσίας το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν.
Για ποιο πράγμα μου μιλάτε κύριοι;
Ποιος θα σώσει εμένα, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, από την άθλια πραγματικότητα που ζούμε;
Γιατί γεμίζετε την σελίδα μου στο face, με πολιτικά σκουπίδια, που με κάνουν να ξερνάω;
Εγώ χρόνια τώρα,αφού πήρα την πικρή γεύση μου από την πολιτική, όταν από 14 χρονών κοριτσάκι βουτήχτηκα μες στα σκατά της, αποφάσισα όταν ωρίμασα να με βαφτίσω αρχηγό μου.
Αρνήθηκα την τηλεόραση και τις πληρωμένες ειδήσεις της, τα σκάνδαλά τους, και την ελεεινή πραγματικότητά τους, και μπαίνω στο internet, να διασκεδάσω τον πόνο μου, και να ξεχαστώ.
Κι αντί γι αυτό, με ταΐζετε σκουπίδια.
Δεν θέλω άλλα σκουπίδια στην ζωή μου. Κρατήστε για πάρτη σας τα πολιτικά σας πιστεύω, και να είσαστε κι άξιοι της τύχης σας. Μόνο που λαός χωρίς μνήμη, ίσον μηδέν.
Κι οι Έλληνες δυστυχώς δεν έχουν μνήμη.
Μόνο που θα ήθελα να πήτε στους εθνοσωτήρες σας, να προσέξουν να μην σκίσουν κανένα καλτσόν.
Κοινοποίηση στο Facebook 
Πες τα χρυσόστομη...!
ΑπάντησηΔιαγραφή