Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

8 Μαρτίου 2010

Η Γιορτή της blogoκιλότας.

Μέρα της γυναίκας και το θολό -που του αρέσει να πρωτοπορεί σε κάποια πράγματα-
σκέφτηκε να τιμήσει αυτή την μέρα παρουσιάζοντας την κιλότα της blogger.
Αυτό το μαγικό βρακάκι λοιπόν έχει όλα τα απαραίτητα  αξεσουάρ που το κάνουν να διαφέρει από το βρακί του άντρα blogger.

Έχει την δαντελίτσα του, το μεταξωτό του ύφασμα (γιατί ,πως να το κάνουμε οι επιδέξιοι κ.λοι θέλουν και μεταξωτά βρακιά) κι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι η σύνδεση με την blogger.
Διότι εδώ η σύνδεση είναι πολλαπλής χρήσεως.

Συνδέει ότι μας ενοχλεί με τον αυτόματο τηλεφωνητή και στερείται κι αναπαραγωγής μηνυμάτων. Επίσης διαθέτει και σινική μελάνι σε πρώτη ζήτηση.

Πιστεύω ότι οι φίλες που θα παρουσιάσω και  χρησιμοποιούν αυτό το βρακί, ότι κάνουν πολύ καλή χρήση των παραπάνω αξεσουάρ που ανέφερα, όπως κι εγώ. Άλλωστε, τι φίλες θα ήταν αν δεν ήξεραν την χρήση τους.

Κι αρχίζω πρώτα με την αφεντομουτσουνάρα μου, αναφέροντας πότε αυτό το βρακί ήρθε
να εφαρμόσει στον δικό μου κ.λο.

Όποιος σοκάρεται μην διαβάσει το παρακάτω.

Ήταν Μάιος του 2009 όταν ένα τυχαίο γεγονός (θάνατος) μ`έστειλε στον αγύριστο κι ακόμη παραπέρα.
Τότε το φιλισκουνάκι μου- Ευτυχία- σκέφτηκε να μου ανοίξει μια σελίδα να καταθέτω την τρέλα μου γιατί όπως πολύ σωστά σκέφτηκε που να την τρέχω τώρα στο τρελάδικο. Θα κοστίσει κι ένα σωρό λεφτά χώρια που μπορεί να τρελάνει και τους γιατρούς και να το κλείσει
το μπουρδέλο...Και τότε θα γεμίσει ο κόσμος τρελούς, που μάλλον είναι πιο γνωστικοί από την Σία.
Βέβαια τότε το βρακί το έβαζα όποτε το θυμόμουν με τις αναλαμπές μου. 
Εφάρμοσε καλά κι έγινε δεύτερο δέρμα από τον Σεπτέμβριο του 2009.

Απο τοτε η μόνη ταυτότητα που έχω πάνω μου είναι της blogger
Όταν θυμάμαι που και που την γυναικα, βγάζω το ένα μπατζάκι μόνο για να το ξαναφοράω γρήγορα να μην μου κρυώσει ο κ.λος.

Τώρα παρουσιάζω τον ηθικό αυτουργό του εγκλήματος που λέγεται "...Θολό...".

Ευτυχία Ζερδέ-Μέξη
Περίπου ένα χρόνο χάζευα και άφηνα σχόλια στα blog άλλων. Τελικά τον Μαίο του 2008 αποφάσισα να κάνω κάτι δικό μου, μετά από μια πολύ όμορφη βαρκάδα που απολαύσαμε με φίλους.
http://mydolphin.blog.com/ με ένα μοναδικό άρθρο, γιατί δεν ξαναπήγαμε βαρκάδα με αυτή την παρέα και ανακάλυψα ότι ο blogger είναι πιο φιλικός.

Πρώτο πειραματόζωο ο άνδρας μου, που ήθελε ένα blog ποικίλης ύλης γύρω από τα αυτοκίνητα...
Σήμερα το έχει καταντήσει εντελώς ποικίλης ύλης...
Μετά έβαλα στα σκαριά ένα χώρο που θα φιλοξενούσε το χόμπι μου για την φωτογραφία Ελληνικών τοπίων.
Και παράλληλα άρχισα να μαζεύω το υλικό των εργασιών μου για την κατασκευή του επαγγελματικού μου blog.
Τότε ήρθε και το γεγονός στην ζωή  της Σίας, και σκέφτηκα να της φτιάξω  τον δικό της χώρο, για ν`αποφύγω τα έξοδα του τρελοκομείου.
Στην αρχή, δειλά ασχολιόνταν για κάποια προϊόντα ομορφιάς με βάση την αλόη.
Αλλά...τρώγοντας ανοίγει η όρεξη...
Αποφάσισε ότι ήθελε ένα χώρο "θολό" (σαν το μυαλό της) για να ξεσπαθώνει, να χαλαρώνει, να γράφει το μακρύ της και το κοντό της...
Ζήταγε, ζήταγε, ζήταγε....έφτιαχνα, έφτιαχνα, έφτιαχνα...γελούσαμε, σπαζοκεφαλιάζαμε, χαιρόμασταν με κάθε επιτυχία.
Το απολάμβανα, με τσίγκλαγε για νέα πράγματα, η φαντασία μου ξεσάλωνε και εκείνη όλο και ήθελε και άλλα....
Μπήκε στην  παρέα και ο AATON -(το σώβρακο της παρέας)- πιο έμπειρος και πιο παλιός...
Κι εκεί το γλυκό έδεσε, μ`ένα σφιχτό σιρόπι των τριών μας.
Αποτέλεσμα...σε λίγο χρονικό διάστημα έγινε αυτό που βλέπετε σήμερα.
Εντάχθηκε το blogging και στην επαγγελματική μου δραστηριότητα με αποτέλεσμα η κιλότα να μπαινοβγαίνει ποοοολύ συχνά....
Το "ξεκίνημα" ήταν απλά κάποιες σκέψεις μου που και  έγραφα σε ανύποπτο χρόνο σε μπλοκ σημειώσεων και ατζέντες... μια απόφαση που πήρα για τη ζωή μου η οποία, εις γνώση μου έφερε τα πάνω κάτω, μια νέα αρχή κι όλα τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν όλα αυτά, άρχισαν ασυναίσθητα να γίνονται κείμενα, στιχάκια, σκέψεις, 
Ταυτόχρονα άρχισα να νιώθω έντονα την ανάγκη να εκφραστώ μέσω του γραπτού λόγου.  Λατρεία μεγάλη στο διάβασμα, όπου έβρισκα βιβλίο το ρουφούσα και ζούσα την κάθε εικόνα που μου περιέγραφε σαν να ήμουν εγώ ο ήρωας του. 
Μπαίνοντας στο Internet... ούσα άσχετη, ανίδεη,  όμως τυχερή, πρίν  από ενάμιση χρόνο περίπου γνώρισα διαδικτυακά έναν εξαιρετικό άνθρωπο ο οποίος διατηρούσε μπλογκ.
Άρχισα λοιπόν να διαβάζω το συγκεκριμένο μπλογκ, ενθουσιάστηκα από το στήσιμό του... 
Έτσι ξαφνικά λοιπόν, σαν κάποιο αόρατο χέρι να με έσπρωχνε, παρακάλεσα τον συγκεκριμένο άνθρωπο να διαβάσει κάποια κείμενά μου και να μου πει την άποψή του. Ο Γιάννης Π. Τριανταφύλλου, περί ου ο λόγος,  δέχθηκε να το κάνει. 
Το πρώτο μου κείμενο λοιπόν γράφτηκε τότε, αρχές Μάη 2009, και είχε τίτλο "ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ". Στη συνέχεια ακολούθησε δεύτερο και τρίτο μέχρι που από ένα σημείο και μετά αποφάσισα να "αυτονομηθώ". 
Η Αnasa δημιουργήθηκε τον Μάη του 2009 , με πολύ ψάξιμο για το πως θα είναι το στήσιμο του μπλογκ, το "χρώμα" του, το στίγμα του... Το όνομα ANASA   ήταν το πρώτο που σκέφτηκα και με αντιπροσωπεύει απόλυτα διότι η αγάπη μου για την συγγραφή και την γραφή είναι η δική μου ανάσα και είναι αυτή που μου δίνει ανάσα.
  
Shell-Land
Η κουμπαρούλα μου που την γνώρισα μέσω του blogging,και χαίρομαι πολύ γι αυτό.
Τρελοπιπίτσα κι αυτή σαν και μένα που αντικρύζει τον κόσμο περίπου με την δική μου οπτική ματιά.
Ο παρορμητικός  χαρακτήρας της που είναι επικοινωνιακός την ώθησε ν`ανοίξει την σελίδα της όπου ήταν κι είναι η προσωπική της ψυχοθεραπεία κι η κατάθεση της ψυχής της όπως και για μένα άλλωστε.
Τα υπόλοιπα μπλόκ της που ίσως δινουν το στίγμα της χιουμοριστικής ματιάς της είναι το σουρλουλου, παλαβιάρα, αλλοπαρμένη, εδώ σταματάω γιατί το έχασα εντελώς.
"Κουμπάρα δεν έβαλα link των παραπάνω γιατί με πήρε η ώρα και θα περάσει η γιορτή της γυναίκας και της κιλότας".
Μπορώ να συζητάω ώρες μαζί της και να σεβόμαστε η μία την γνωμη της άλλης.

Ο κατάλογος μακρύς με φίλες που φορούν επάξια αυτό το βρακάκι και του δίνουν μια ξεχωριστή νότα η κάθε μια με την δική της κατάθεση ψυχής...

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ Σ`ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ.

Το θέμα είναι ότι και να φοράς, να το φοράς όμορφα, με χάρη με στυλ και να σε αντιπροσωπεύει...κι ας πρόκειται  για κιλότα. Και μη ξεχνάς ...το ταξίδι  στον @χωρο  να το κάνεις μαγικό με πολλές βαθιές ανάσες ρουφώντας το οξυγόνο της μαγείας, που σου προσφέρει.



5 σχόλια:

  1. :-)

    Σία , Ευτυχία και οι υπόλοιπες κυρίες, τι να σας πώ ...ειλικρινά χαίρομαι που μέσω του blogging καταφέρατε και χτίσατε τέτοιες καλές και γερές φιλίες & σχέσεις !!!

    Αυτά είναι ευχάριστα γεγονότα, ...κι ανθρώπινα συνάμα !!!

    Να είστε πάντα καλά όλες !!!
    keep blogging !!!
    ;-)
    ΣΠΥΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Foyntas Spiros ( F.S.78)
    Καλώς τον φίλο μου...Σημαντικό που άφησε ένας άντρας σχόλιο σ`αυτή την ανάρτηση.
    Σ`ευχαριστώ πολύ κι εκ μέρους των υπολοίπων κυριών.:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Θεοδοσία μου
    Τι γλυκιά που είσαι κουμπαρούλα μου.
    Σ'ευχαριστώ πολύ για την τιμή και τη φιλία σου και ειλικρινά χαίρομαι που σε γνωριστήκαμε μέσα από την συγκέντρωση που κάναμε με την Anasa.
    Να είσαι πάντα δίπλα μας και να μας χαρίζεις την ιδιαίτερη πένα σου και το έξυπνο αυτοσαρκαστικό χιούμορ σου. Είσαι ξεχωριστή και συ, όπως κάθε ένας μας εδώ.

    @ Σπύρο σ' ευχαριστούμε πολύ. Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Nα είμαστε καλά κι εμείς κι όλοι όσοι καταθέτουν την ψυχή τους στα ιστολόγιά τους.

    Ευχαριστώ Θεοδοσία για όλα. Να είσαι πάντα καλά. Να διατηρείς έτσι αλώβητη την μεγάλη σου καρδιά και την ευγενική σου ψυχή.

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!