Η σιωπή...

Σήμερα...

Δεν υπάρχουν λόγια...
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα αισθήματα...
Δεν υπάρχουν ανεπηρέαστες απόψεις...

Μας κατακλύζουν σκέψεις, μνήμες, προβληματισμοί και αγωνία για το μέλλον...
Ας αφήσουμε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός...

Ας ευχηθούμε, με το χέρι στην καρδιά, ότι όσα γίνονται αυτές τις μέρες θα είναι για το καλό της πατρίδας μας.
Τι πατρίδας μας που είναι περήφανη για την ιστορία της και θέλει να μην φοβάται το μέλλον  της...

Εσείς τι αισθάνεστε;